Elif Aşkı...
Dünyada her aşktan farklıdır
Bazen çocuklardan daha çocukcasına sevilir
Bazen en olgunlardan daha olgunca
Ama aşktır en nihayetinde
O acımasız kural burdada geçerlidir:
Kavuşursan aşk olmaz! .!
Kaybolduğumda gözlerindeki deryada
Diyecek birşey bulamam..
Nerde görsem seni,
Nerde duysam adını:
O anı asla unutamam...
Senden başka hiçbirşey göremem,
Hiçbir iş yapamam...
Saçlarının bir teliyle idam etsinler beni,
Gık çıkarırsam ben olurum dünyanın en namerdi! ,!
Kaybettim kendimi seni tanıdığım günden beri
O günden beri ben ben değilim..
Mevlananın o sözü gibi:
Ben olmaktan vazgeçtim ve
Herbir zerrem sen diyerek geldim...
Senin ayağını bastığın her yere,
Toz toprak olup sana değmek istedim...
Gerekirse uğruna,
Gözünden akan bir damla yaşa
Kırpmadan gözümü can vermeyi istedim...
Aşkından kendimi dağlara vurmak kolay geldi bana
Ben zor olanı seçtim Seni sensiz yaşayıp birde mutlu olmayı
Ben senden daha çok alıştım sensizliğe
Kafamda hayalini kurduğum Sene
Belki senle daha mutluydum evet
Belki gelsen dahada mutlu olacam doğru
Ama yeter be Onu kimse almasın benden
Ben onla mutluyum azda olsa bile...
Kimisi adını bilemez bu duygunun,
Aşk derler sevda derler.
Ama hiç biri bilemez Aşkların en güzelini
Hiç biri bilemez Elif Aşkını! Yaşayan Bilir...
Seni mutlu eden herkese minnet borçlu hissettim kendimi..
Her birine teşekkür mahiyetinde bir dua ettim..
Gerek benden sonraki sevgilin gerek arkadaşlarının herbirine:
Rabbim sizede aşkların en güzelini versin...
Sizi varlığı ayrı mutlu yokluğunda bile mutluluk bulabilesin
Rabbim size Elif Aşkı versin diye...
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta