Elif, 13 yaşlarında, çok şeker bir kız.
Ankara’de Hipodrom’a yakın bir açık hava düğünündeyiz. Elif, masasından kalkıp, masa etrafında dönerek Ciciannesinin arkadan boyunu sarılıyor.
Sevgiyle..
Bu öylesine bir sevgi ki… Gözlerinden okunuyor…
Sonra bir başka akrabasına..
Burada herkes hısım akrabadır… Elif’in annesi benim halamın kızıdır. Diğer konuklar da hep hısım akrabadır. O nedenle başka birine de sarılması kimseyi şaşırtmaz ve tepkisini de çekmez. Ama benim çeker…
“Elif! ” diye sesleniyorum…
Elif bana baktığında,
“Ben buradayım” diyorum.
Elif kız, bir koşuda geliyor ve bana sarılıyor. Tüm sevgisiyle…
Zaman geçiyor, Elif yine ayağa kalkıyor. Yine önce Ciciannesine… Sonra yine bir başka akrabasına.
Yine benim tepkim…
“Elif! ”
Bana bakınca bu defa;
“Jale Yengen orada” diyerek eşimi gösteriyorum…
Elif tereddütsüz, tüm sevgisini verircesine ona da sarılıyor.
Düğün güzel geçiyor. Çok güzel oynuyor Elif. Onun için güzel geçmeyen ayrılık zamanı geldiğinde oluyor. Çünkü Elif, anne ve babasıyla, İstanbul’a dönecek. Ciciannesi ise Giresun’a.
Elif sım sıkı sarılıyor Ciciannesine. Bırakamıyor. Bir süre öyle sarılmış duruyorlar. Elif’in gözleri yaşlı. Cicianne ise metin olmayı başarıyor…
Herkese cömertçe sevgi dağıtıyor Elif. Sarılıyor herkese…
Ama her 1-2 kişiden sonra yine Cicianne’ye. Hem de yine sım sıkı. İlk defa sarılıyormuş gibi. Yine uzun süre ve yine gözlerden yaş…
Serkan Abisine de selam gönderiyor Elif. Bu yaz asker olduğu için görememiş…
Elif gidiyor, Cicianne kalıyor…
Kim bu Elif ve Cicianne?
Ciciannelerin belli bir anlamı var mıdır dersiniz?
Cicianne, Elif’in Giresun’da oturan dayısının hanımıdır. Cicianneyle eşi de dayı-hala çocuklarıdırlar. 2 kızı, bir oğlu olmuştu cicannenin. Artık çocuk yapmayı düşünmüyorlardı. Öte yandan görümcesinin çocuğu olmuyordu… Görümce-yenge görüşüp bir karara varıyorlar… Bir çocuk daha yapacak ve görümcesine verecek. Hamile kalıyor. Hamilelik süresince değişik duygular yaşıyor. Evladı başkasına hediye etmek nasıl bir duygudur bilinmez. Ama o buna hazırlamaya çalışıyor kendisini.
Doğumdan sonra 15 gün emzirebiliyor Elif bebeği. Söz verildiği gibi görümce küçük Elif’i alarak İstanbul’a gidiyor….
Elif büyüyor, 13 yaşına geliyor… Artık aklı eriyor ve muhtemelen biliyor dayı dediğinin aslında babası, Cicianne dediğinin aslında annesi olduğunu. Bildiği gözlerinden okunuyordu. Anne dediği ise aslında halası, baba dediği eniştesiydi.
Yalnızca yaşça büyük olduğu için değil, gerçek ağabeyi olduğu için Serkan Abisine selam gönderiyor Elif…
Bu bir film veya dizi değil...
Gerçek.
(26.06.2006)
Kadir TozluKayıt Tarihi : 26.6.2006 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
25.06.2006 tarihinde Ankara'da Hipodrom yakınındaki açık hava düğün salonunda bir düğün töreninde izlediklerim ve bende uyandırdığı duygulardır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!