Elif Şiiri - Hüseyin Muşmal

ELİF

ELİF’imi astım bugün içimde
VAV olup yoluna ölmek de vardı
LAM gibi yetiştirip onu göğsümde
KEF olup onunla dolmak da vardı

ELİF’tir dünyada aşkın simgesi
Noktası değil mi NUN’un damgası
DAL gibi eğilsem var mı faydası
TE olup hayata gülmek de vardı

Üç nokta değil ki benim hevesim
AYN’ olsam aşkıma yeter nefesim
CİM gibi içimde olsa da yasım
GAYN olup başıma almak da vardı

MİM’ koydum adına anmam bir kere
KAF gibi kuyruğun düşürsen yere
SİN gibi noktasız düşsem kedere
ŞIN olup başında kalmak da vardı

Eşrefoğlu VAV olsan kime ne fayda
Aşkın aslı bulunur bilirsin Hay’da
BE gibi kör kalmayı hayrına Say da
SE olup peltek olmak da vardı