Elif, dimdik bir yiğit;
Başı üzerinde tevazu, ayağı altında gurur…
Elif, kıyamdaki abid;
Ardı kapkara zulmet, alnı apak nur…
Elif, mizanın altın direği;
Kırılmaz, devrilmez…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta