Elif, dimdik bir yiğit;
Başı üzerinde tevazu, ayağı altında gurur…
Elif, kıyamdaki abid;
Ardı kapkara zulmet, alnı apak nur…
Elif, mizanın altın direği;
Kırılmaz, devrilmez…
Elif Sırat-ı Müstakim;
Bükülmez, eğilmez…
Bir seyftir, Elif;
Keskin ve ışıl ışıl…
Bir seyf ki, zalime kavi.
Bir seyf ki, mazluma hamî…
Elif: Kuvvet, Elif: Adalet…
Seyf-i buruc; Elif.
Elif: Safvet, Elif: İmamet…
Ser-i huruf; Elif.
Eilf: Ülfet, Elif: Letafet…
Elif; sevgiye te’lif.
17.01.2017
Sadi AtayKayıt Tarihi : 20.3.2019 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!