Elif Şiiri - Osman Beyoğlu

Elif'dir benim ilk sözüm
Gönülden akan sıcak gülüşün,
Neşe dolar her yönüm,
Senindir varım, yoğum, can özüm...

Nisan da bir damla düşer toprağa,
Filiz olur, can bulur ana yurdunda
Sağlık,sıhhat ararsın şifana
Bulur da kurtulursun.
Şükür yaradana...

Sever seni, koklar herkes,
Misk ü amber yayar adeta bir nefes,
Cennet bahçeleri nasıl kokar acaba?
Bilmez idim evlat kokusunu almadan evvel...

Dağlara...
Taşlara...
Gökyüzünde uçan kuşlara...
Tüm canlı mahlûkata.
Yardım ede mevlam,
Hepsini koruya...