Elif Şiiri - Emre Kartal

Karanlık gözleri var o yarin.
Ona kabuslar gösteren Bana Umudu..
Ona karanlığı yaşatan Bana karanlıktaki ışığı...

Penceren'in dışından bakar gibiyim.
İçeri girsem yanar mıyım acaba?
Kabusuna mı dahil olurum
Yoksa umuduna ve umuduma çarem'i olurum?
Gözlerindeki karanlıkta mı kaybolurum
Yoksa ışığın da ki parlaklık da mı?

Peki ya siz hiç bir insanın gözlerine tutuldunuz mu?
Sadece gözlerine bakarak hayaller kurdunuz mu ?
Pekiii peki.! siz pencerenin dışında beklediniz mi hiç?
Onun gözlerine yaklaşmaktan korktunuz mu?
Ve de gözlerinde yanmaktan.?

Ben mi? ..beni boş verin..

Ben hâla pencerenin dışında bekliyorum...
Üşürüm diye korkuyorum.!
Al beni içeri yâr....