bir yol boyu
düşünüp durdum işsizliği
ne yeri belli ne de yurdu
dağılmış bütün dünyaya işsizlik korkusu
ağaçların içinden gün gözüktü bu sabah
işsizliğimle beraber sabahtan sabahtan
inceden de bir rüzgar esti sallarcasına
hüzünlere boğdu beni o sabah Toroslar da
yol boyu ağaçlar
çapa vuran kadınlar
eli boş dönen adam
evine vardığında
boynu bükük kalan
kentin en ücra bir köşesinde
bir gecekonduda yaşarken
sürüp gitti yolculuğum
kuşkusuz
bir sonrası günün
şafağıyla birlikte kalkacak
işsizler pazarında
emeğini satmak isteyecek
eli boş dönen o adam.
Harmanlı 1.6.1983
Duran AngınKayıt Tarihi : 10.2.2013 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendi içinde.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!