Elhamdülillah düet Şiiri - Murat Ülkü

Erkek:
Ey kadın, gölgelerin uzadığı bu saatte,
Yüreğimin derinliklerinden yükselen ahı işitmekte misin?
Kendi ördüğüm duvarların ardında, bir mahkumiyetin içinde,
Suskunluğumun çığlıkları yankılanır bu kimsesiz evrende.

Kadın:
Hatırlarım o kırık dökük aynayı, evet, hatırlarım ben de,
Her bir parçasında yüzümün bin bir sureti ağlardı.
Yalanların gölgesinde solan o masumiyeti,
Hangi rüzgar alıp götürdü, hangi diyarda saklı şimdi?

Erkek:
Kendi hikayemi yazmak istedim, mürekkebim kurudu,
Kelimeler boğazımda düğümlendi, bir feryat gibi sustu.
Başkalarının çizdiği o karanlık kader yolunda,
Yürüdüm hep, ruhum prangalı, umutlarım yoruldu.

Kadın:
İç dünyan, sonsuz bir labirent, çıkışsız dehlizler,
Her köşesinde bir hayal kırıklığı, çekilmiş acılardan izler.
Dışarıdaki o sahte gülüşler, o yaldızlı sözler,
Benim için de sadece bana yabancı, ve anlamsız sesler.

Erkek:
Gecenin koynunda yıldızlar titrer, benim de kalbim titrer,
Bir umut kırıntısı ararım, belki bir mucize yeter.
Ama biliyorum kadın, bu oyunun perdesi inmek üzere,
Ve ben, yalnızlığımın soğuk nefesiyle baş başa kalacağım yine.

Kadın:
Susturamadığın o iç ses var ya, o kanayan yara,
Her fısıltısı bir ağıt, her nefesi bir isyan kara.
Ne kadar kaçsan da kendinden, hep o çıkıyor karşına,
Kendi yazdığın bu karanlık hikayenin kahramanı, çaresizce.

Erkek:
Bazen bir ışık belirir gibi olur, uzaklarda bir umut şavkı,
Ama sonra o da söner, bırakır beni bu dipsiz boşlukta.
Ey kadın, bu uzun ve karanlık gecenin sonunda,
Acaba bir sabah uyanır mıyım, yeniden doğmuş gibi, yoksa...?

Kadın:
Belki de bu iç dünya, bizim tek gerçeğimizdir adam,
Dışarıdaki o yalan denizinde boğulmaktan iyidir.
Burada, kendi sessizliğimizde, kendi acılarımızla,
Bir varoluş mücadelesi veriyoruz, kimsesiz ve derinde...

Erkek:
Fakat her zifiri karanlık, bir şafak saklarmış meğer,
Seninle sol yanım, güneşe döndü, huzurla parıldar.
Hayat, bin kez şükür sana, bu lütfun değeri paha biçilmez,
İyi ki yollarımız kesişti, iyi ki sen varsın, ELHAMDÜLİLLAH.

Kadın:
Evet, içimde bir yerlerde, en derin köşemde,
Şimdi sen varsın, adam, tüm yaraları saran merhemde.
Bu varlık, her gözyaşına derman, her hüzne ışık,
Senle birlikte yürümek, kaderin en güzel hediyesi, ELHAMDÜLİLLAH.