Bir gün Eleni’nin elleri geliyor
Her şey değişiyor.
İlk İstanbul şiirden çıkıp yerini alıyor
Bir çocuk ilk gülüyor
Bir ağaç çiçek açıyor.
Eleni’den önce
Daha ben çocuktum daha tütüne daha kahveye alışmamıştım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Brise Marine’i yeniden
Yeniden Annabel Lee’yi.
Eleni ile anlıyoruz...ustaya saygı
İlhan Berk üstadımızın hiç gençlik fotoğrafı yok mu yav adam hep yaşlı :(
Niye Eleni, niye Yelena,niye Tanya yahut Sonya?
Satirik eruz şairimiz Mirze Elekber Sabirin (1862) bir beyti yadıma düşdü:
Tacirlerimiz Sonyalara bend olacaqmış
Bedbext Tükezbanları neylerdin, ilahi?!
düşünceye ve fikre saygı ve en önemlisi emeğe saygı diyorum
'Farkı' sevdiklerimizle anlıyoruz! Ama,'ne olursa olsun' emek çekilmiş 'şiirlerimizi' yakmamalıyız! Annabell lee'yi de Eleni'yi de sevmeliyiz! Saygı ve sevgilerimle.(MŞ).
Yazarın amatörce yazdığı gençlik yıllarının bir şiiri galiba. basit yalın ve birazda özlem.Şiirin benilecek tarafı müspet şiir.İmalı ifadelerle Elen'i sembol olmuş.
saygılarımla..
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta