kırılmıştı dalların,
yere düşen yapraktın.
baykuşlar tünemişti,
yıkılan yuvana hep.
gözlerinde korkular,
elem acı ve keder,
acılar her yanını,
kaplamıştı adeta.
kuş misali gözlerin,
yaşlarla kaplanmıştı.
o minicik yüregin,
korkuyla çarpıyordu.
kırılmıştı kanadın,
yoktu yardım edenin.
o masum sesinle,
aldım seni yokluktan.
önce korkunu yendim,
yarlarını sardım.
yıkılan iç dünyanı,
onardık beraberce.
açtın bir çiçek gibi,
koku saçtın etrafa.
o masum bakışınla
yüregim yerleştin.
akan şelale gibi.
yüzdürdün seslerinle.
zaman geçti, gün geldi,
degişti çevren senin,
seni seven bu gönlü,
acımadan hep yaktın.
zamanla yaşadıgın,
acılardan kurtaran,
sahte aşkınla yanan,
bir yüregi dagladın.
21.05.2011
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 21.5.2011 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Durukan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/21/elem-aci-v-e-keder.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!