Elektron Şiiri - Ersin Kadir Güneş

Yol gosteren tabelalar silindi.
Zaten nereye gidecegimi de unuttum.
Bosluga cikan bir sokaktayim.
Korkuyorum!
Yönümü degistiriyorum.
Miknatislar doguyor disimda.
Manyetik bir alanin icinde,
Savruluyorum.
Artik hicbiri beni kendine cekemiyor
Düşüyorum,
Düşünüyorum,
Dogruluyorum,
Bir atom cekirdegi görüyorum.
Bana, benim parcamsin diyor.
Dönüp durdugumu söylüyor.
Farkediyorum,
Etrafa çiçek kokusu yayiliyor.
Periyodik cetvelde güller de varmis.
Anliyorum.
Bana masal kadar guzel geliyor.
Saklıyorum.
Icime haykiriyorum!
Puslar icinde kalabalik.
Suda bogulan balik.
Bir masal anlatmis,
Agaca tirmanmis,
Bir varmis ,bir yokmus.
Bu masal da boyle bitmis.
Butun masallar gibi,
Hayat gibi...
Benim siirim gibi...
Ersin Kadir GÜNEŞ