31 Mart 2015 tarihinde Türkiye genelinde gündüz 8-10 saat elektrik kesintisi oldu. Belki de bu tür geniş kapsamlı elektrik kesintisi ilk defa oldu. Evden çocuklar iki de bir arıyor. ‘Baba bir arasan da ne zaman gelecekmiş öğreniversen. Ders çalışacağız. ‘İyi çalışın’ diyorum. İnternet çalışmıyor. Bugün de kitaptan çalışın. İnternetten çalışmamız lazım. O zaman boş verin bugünde çalışmayın. Yatın… Ne olur bir ara… Arıza numarasını bilmiyorlar. Daha doğrusu herkes gibi bizimkiler de acil numaraları öğrenmeye gerek duymuyorlar. Taki ihtiyaç oluncaya kadar. Arıza hattı 186 No ‘lu numarayı arayıp sorun diyorum. Biliyorum ki böyle durumlarda o numarayı da kolay kolay düşüremezler. Biraz sonra kızarak geri arıyorlar. Arıyoruz arıyoruz açan yok… Dedim, siz aramaya devam edin…
Ben bu tür olayları olası afetlerle ilişkilendirebilmek adına bir fırsat olarak görüyorum.
Değerli dostlar, bizim gibi köyden gelmiş ve ellisine merdiven dayamış olanlar ay ışığında sokakta oturmayı, ocakta yanan çıra aydınlığında sohbet etmeyi, tablanın üzerine konan ve kardeşler arasında kendi tarafına çekilen, anne-baba kardeşime bir şey söyle diye şikâyet edilen gaz lambasının gölgesinde ders çalışmayı çok iyi bilirler. Dolaysıyla bu tür kısa vadeli elektrik kesilmelerini de pek abartmazlar. Allah büyüğünden saklasın ve ipin ucunu düşmanın eline vermesin derler.
Akşam farklı televizyon kanallarında haberleri hayretle dinliyorum. O kadar abartı var ki, Allah muhafaza sanki kıyamet kopacak… (Bu arada gerçekten mağdur olan vatandaşlarımızı anlayışla karşılıyorum.) Çok bekledim. Acaba bir kanal çıkarda bu elektrik kesintisinden geleceğe dair ne dersler çıkarabilir miyiz? Diye haber yapar mı diye ama nafile…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta