Elektrikçinin Aşkı Şiiri - Fahrettin Selçik

Seni gördüğüm,tanıdığımdan beri,
Üreteç, jeneratör oldum,
Benden enerji almayınca sen,
Hava elektriğine döndüm

Kafamda yürüyen duygular,
Statik elektriğe döndü,
Senden karşılık görmeyince,
Toprağa akarak boşa söndü.

Neden elektrik üretelim,
Karşımızdakinden talep olunca,
Sivri uçlardan akar gerilim,
Partner zıt kutup bulunca.

Doğru akımda var artı eksi,
Bunlarında vardır seksi,
Buluşur ve çakışırlarsa,
Arklayarak patlatırlar kafesi.

Alternatifde durum farklıdır,
Saniyede gider gelir,elli kez,
Alıcı bulunca enerjisini akıtır,
Kapasitif durumda ise sapıtır.

Ayrıca Elektro mangnetizma vardır,
Reaktif akım, bunu üreten, yapandır,
Sarıp sarmalamakla olur bu eylem,
Aynen sevgi,aşk kurallarındaki işlem.

Zararlı olmasın gerilim diye,
Kullanılır ark boynuzu, şekliyle,
Teknik lisanda, eklatör derler,
Bunu kuşlar dahi sevmezler.

En güçlüsüdür hava Şavk ı,
Benzerdir elektrikçinin aşkı,
Tehlikeli ve delicidir,
Elektrikçi mesleğini, böyle sevicidir.