Elektrik Çarpması

Gönlümün derinliklerindeki kapıyı açık unuttum
Ve sonra gittim gözlerime bir pencere açtım
Nefesimdeki fırtınalar burnumdan içeri girdi
Beni yerden yere vuran bir cereyanın etkisinde kaldım...

Soğuk vurmuştu bedenime, çatır çatır çatlıyordu
Gönlümdeki o kapı fırtına etkisiyle kapandı
Bana hissettirmeden tenimin altına sızan rüzgar
Kanımdaki donuklukla bir çıra gibi yandı...

Sonra ateşim birdenbire yükselmeye başladı
Yaptığım küçük bir hareket güneşten uzaklaşmak olurdu
Titrek bir beden vücudumu kaynar suyla haşladı
Yatağında can veren bir çınar gibi soldurdu...

Şimdi yapraklarım bir sonbahar rüzgarıyla uçar
Kızıl gözlüm ışığını yansıtır bu yüreğe
Gökyüzüne hapis tozlar gözyaşlarımdan kaçar
Onlarsa gözlerimden bir yol buluyor göğe...