Eleğimsağma Şiiri - Ercan Keskin

Şiir mevsimi geldi çiçeğe durdu ağaç
Cemreler düştü sırasıyla hava su toprak
Aşka davet eden eleğimsağma, durma aç!
Börtü böcek canlandı özsu taşıdı yaprak

Adı bahar silkinir doğa kış uykusundan
Devran döner sevinçle kurtulur eleminden
Umut sağanağı ile ıslanır serencamdan
Göçmen kuşlar sökün eder soğuk ikliminden

Sana hediyem olsun ilkbahar muşluları
Su birikintisinde dalga olur damlası
Aşkıma tanık olsun akan şu gözyaşları
Karabulutlar geçti üstünden ,kaldı yası

Gönül yordamı sorar dururum yâdellerde
Vahası olmayan ıssız bir çölde ararım
Varla yok arası bilinmeyen bir yerde
Yoldaşımı kaybettim işte buna yanarım

Hayalleriniz vardı suya yazılı değil
Ayağı yere basan adamakıllı derin
Ortak paydımızla bir dünya kurulacaktı
Kendi ellerimizle bize benzeyen ,zengin

Manifestomuz olacaktı insanlık için
Ekmek su ve özgürlük gibi vazgeçilmez olan
Söyleyecek sözümüz vardı herkes için
Değerlerimiz vardı bizleri tanımlayan

Zorlantılı bir dönem sonunda geldin sen
Ağır aksak yürüyen hayatın ardından
Biz böyle algılardık geçmişi silemeden
Gönül yarasını almadan sol yanımızdan

Sana Bahar diyemem belki de yalancısın
Doğal güzelliklerin sensin eşsiz sahibi
Bir yanın umut diğer yanın yanılsamasın
Yaşama sevincisin aşkın en saf terkibi

İçim sonbahar dışım bahardır benim
Mevsimsiz döker yapraklarını ağaçlarım
Vebalim boynumadır bedelini öderim
Aşksız geçen her günü yaşanmamış sayarım

Şiir mevsimi geldi çiçeğe durdu ağaç
Cemreler düştü sırasıyla hava su toprak
Aşka davet eden eleğimsağma , durma aç!
Börtü böcek canlandı öz su taşıdı yaprak