Bu kalemimi kıracağım artık
Yüreğimin sesi olmaya devam ediyor
Ne zaman ben susmaya kalksam
İşte bu kalem,beni hep ele veriyor
Hüzün, hasret, ayrılık hemen hepsini
Sileceğim gönlümden az fazlasını
Dahasınıda yazamamya, doğrusu
İşte bu kalem, beni hep ele veriyor
Gülmeyi bende beceririm elbette
Az gülüp çok düşünmek eftalde
Her susuşumda saklı, bir isyanlı sukutta
İşte bu kalem, beni hep ele veriyor
Kula kul olmak yok, lugatta elbette
Adam gibi adam olmayı hep becermişimde
Her doğru her yerde söylenmez amma
İşte bu kalem, beni hep ele veriyor
Kayıt Tarihi : 26.12.2014 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte bu kalem, beni hep ele veriyor (demek ki bir şair asla kendini saklayamaz)
Kalemi dile getiren yüreğinize bereket.
TÜM YORUMLAR (26)