Ele Geçiriliş Şiiri - Ömer Dalman

Ele Geçiriliş 1

Ele geçirilmenin eşiğindeyim
”tarafından”...

Zorlu bir bekleyiş bu
çünkü
çok hızlı bir kesişme
çok hızlı bir benimseyiş
azgın bir nehire kapılmışcasına
kendini bırakış...
deli miyim neyim? !

Düşündüm mü zannettin yapmadan önce?
hayır! alakası yok!
sadece nehire bıraktım kendimi
botumda kürek yok, can simidim yok
gözlerimi de kendim bağladım zevkten
daha heyecanlı olsun diye!
sürükleniyorum
sürükleniyorum
sürükleniyorum...

deli miyim neyim? ! ..
.......................

Ele Geçiriliş 2

Nehir azdıkça azıyor!
Zor dayanıyorum suların üzerinde durabilmek için.
belki de düşüp, boğulmak lazım kökten ama
yapamıyorum!
ille nehrin sonunu göreceğim...
güvenimse aşka, sevgiye
ve hepsinin sahibi Yaratan’a...

ondan bu deliliğim
bu delice cesaretim
körükörüne sulara kapılışım...
.......................

Ele Geçiriliş 3

İzin veriyorum daha en baştan
yokluğunda bana sahip olmana.
“herşey düşüncede başlar” derler ya
düşüncemde sahip oldun bile bana!

belki de çoktan senin nehrinde sürükleniyordum da
saflığımdan anlamadım.

Olsun! herşey aşamalarıyla anlam kazanmıyor mu?
adım adım ele geçiriliyorum
tarafından...
.......................

Ele Geçiriliş 4

yokluğunda bana sahip olmana
çoktan izin vermişken
merak ediyorum
yanına varınca neler gelecek başıma! ? ..

dayanamıyorum
açıyorum gönül kapımı
aşk kapımı
bütün bağlarımı sana! ..

şimdi seninleyim!
.......................

Ele Geçiriliş 5

gel buraya!
bırak onu, bunu!
yüzümdeki gülücüklere göre ayarlama tepkini
renklerime göre yansıtma rengini
hiç fark etmez
siyahlarınla gel, yok et renkleri!
koş üstüme körü körüne!
zaten seninim salak! ..
“aşk” ayırd etmez
sadece ele geçirir...

yüzüstü kapa beni yere
bütün bildiğim gerçeklere;
sırtımdan aban
kollarımı bağla arkadan ki
hareket edemeyim
acılı sahiplenişine karşı çıkamayım!

işte “beklediğin bakire” benim
geçmişimin üzerine ateşler döktüm
beyaza büründüm siyahında
kendimi bıraktım...
.......................

Ele Geçiriliş (Final)

Elimden tuttun
belimi okşadın
yanağımdan öptün
dudaklarımı yaktın
gözlerime dimdik baktın.
hepsini en kısa yoldan
“sahip olunma” anladım...

Eridim, bittim
hizmet ettim
sakınmadım
elledim her yerini
okşadım, kavradım
rahatlattım
sularına gömüldüm
siyahında rengimden arındım
hesap yapmadan sadece “kölen” oldum
ta ki “memnunum” diyene kadar sen
köpeğin oldum.

hiç yakınmadım
sıra sende demedim
çünkü sana hizmetteyim
yakışmazdı yoksa

biliyor musun
aslında ben ta en baştan
tarafından ele geçirildim? ..

(Şubat 2006)