Seviyorum derken gülerdi yüzün
Beni bin bir türlü hale döndürdün
Şeytan aynasında, başkaymış özün
Yaktın, akkor edip küle döndürdün.
Gençlik meyvemizi yedin tükettin
Zulmeti ağyardan bin beter ettin
Nerde sevda yurdu, vicdanı nettin
Yaprağı kurumuş dala döndürdün.
Yavrularım neden sefa sürmesin
Evlilik korkusu, sevda örmesin
Senin gibi nadan, düşman görmesin
Değeri yok olmuş pula döndürdün.
Hep yokuşa sardı hayatın düzü
Yavrular duymadı bir tatlı sözü
Hanemde kullandın ikinci yüzü
Sonunda terk edip dula döndürdün.
Garipler gönlünü yapar Rabbimiz
Zalime belletir bir gün biz kimiz
Bu fani dünyada terki yetimiz
Sıhriyet koymadın ele döndürdün.
11.09.2009
H. İbrahim SakaryaKayıt Tarihi : 11.9.2009 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki çocuğuyla yuvasını terkeden bir nadana bir kardeşimizin anıları üzerine kaleme alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!