Ele Ders Olsun Şiiri - Gülsüm Güven

Beylik sözlerden kopmuş bir iki tespih tanesi
Paranoyak dar açılar geometrisi
Sulu sepken şiirlerde sapkın mısralar
Hiç hayra alamet değildi zaten
Gördüğüm düşler, açtığım fallar

Kesif bir kepazelik döşenmiş aşka giden yollarıma
Maestrosuz orkestra eşliğinde yürüyor anılar
İçinde bol keseden utanç

Hedefini çoktan vurmuş
Boş mermi kovanları gibiyim.
Serseri, hem de çok serseriyim.

Mürekkebi bitmiş sözlerimin.
Söylemiyor, yalnızca söyler gibi yapıyorum
Siyah kağıda siyahla yazılmışım
Hiç okunmamış, hiç bilinmemişim

Çarptım yine taze kopartılmış sevdalara
Dingili kırık diller altındayım
Hiçbir şeyi zoraki yaşamadım
Uzakları yaşadığım kadar
Uzaklara uzanmış, uzaklarda kalmışım
Ömür dolusu hasret ağlamış, hasret bağırmışım

Kara kıştayız bahar uzak sayılmaz
Sana kanmışlıkta hasretler utanca boyandı bu kez
Artık hiç acı vermiyorsun
Ölüme ramak kalmışken bana gerekmez
Sendeki sevdam ele ders olsun.