Eldivensiz ellerim Şiiri - Fikriye Koyuncu

Bir gemli attır içimdeki söz dinlemeyen delilik
Çılgındır özgürlük tutkunu
Karlı kışlı maceralar sever
Kaç kere ağır akındılar yedim
Yönsüz güçsüz kaldım
Kurşunsu eleştirilerle sınandım
Baygındım itirazlarım kabul görmedi ölesi mağlubiyette
Tandır pişkisidir gözlerim yaş almaz hiç bir mevsimden
Öyle eniş düşüşlerim vardırki benim tutunamadığım çok oldu
Diplerde yanışımı gördüm dumansız sessiz
Badem ağaçları vardı çalı çırpı
Köksüz
Karalatıyor bu deli dolu yolculuğum duramıyorum
Eldivensiz ellerim ıssız karanlığım
Damacana sızıntısı var duygularımda
Ağır bakışlar taşladı beni
Yenik yapraklar gibi gazele dönük
Başlı sayfalarım çok
Tamalanamadım yarım kaldı yürüyüşüm
Üşümelerim belirgin açık alanda
Bir pazen yumuşaklığı uyutur beni
Beşiksi ruh halkası oyalar gözlerimi
Karlı kışlı sabahlar uyandır içimdeki gemli atı
Yine engelsiz yine kimsesiz