Eldivenlerin Delik Şiiri - Esra Aydın

En sevdiğim renk
Nasıl bu kadar soğuk olabilir
Gözlerinde
Nasıl üşütür bağrımı ateş
Olamaz derdim

İlk kez birinin geçmişini kıskandım
Ne haddimdir, ne huyum
Vedamı lanetleme
Mazini yaşıyorsan
Adayacak yarının yok
Karanlık kapılarının ardında
Gölgelerinin adımları tok
Güneş olsam sızamam
Yanımda başka havayı solurken
Nefes alamam
Boğazımda parmak izlerini buldu
İçimdeki dedektif
Eldivenlerin delik

Kafası karışık hislerinin
Yüzündeki gel gitleri
Makyaj ne kadar kapatır
Terk-i (di) yar eylemeli
Bırakmak değil
Varlığının gurbetindeyim
Sana varamadım ki
Dert etme
Kırıntılarını süpürürüm
Gocunmam
Artık zamanlarla doyamam

Rastgele atılan kibritin
Kuru çalılığa düşmesi
İnfilak çifti
Küllenmek ve yanmak
Kayan yıldıza bakarken
Tuttuğum dileğin gerçekleşmesiydi
Arkamı dönüp yürümek zor olsa da
Başında dolaşan dalgalı bulut
Çoktan estirdi beni

İzi kalır yanığının
Yaramı kapatır yeni tenim
Sevda oyunlarında ladesi
Hep kaybederim
Yine unuttum
Teslim olmayan yüreği

Duru suların nilüferiyim
Malıyım
Kendinden çok sevenler
Şehrinin
Sana hoşçakal

Hayata
AŞK diyorum
Daha ne diyeyim