Eldiven Şiiri - Sezai Güler

Gözlerimize inen perdeler gibi
büyüdükçe bir hissizlik eldiveni takarız ellerimize.

Sonra o hissiz ellerimizle vahşi bir döngüde
bir yürek,
ardından bir can,
sonra bir ruh öldürmeye başlarız.
Her öldürdüğümüz can,
her öldürdüğümüz ruh
ve her öldürdüğümüz kalp içinde
bir şerefsizlik maskesi takarız suratımıza.

Daha kötüsü
o yüzsüzlüğümüzdeki her gülümseyi de
ödül sayarız ve ödül sanarız
kahpeleşmiş artık insanlık olmayan utancımıza...

S.Güler-22.12.2015