Tam dokuz kış dokuz da yaz,
Kaldım gurbette gurbette,
İçim ateş, dışımda buz,
Doldum gurbette gurbette.
Bazen rüzgar olup estim.
Bazen lâl kalarak sustum.
Bazen cemâlimi astım.
Soldum gurbette gurbette.
Ne anam var ,ne de bacım,
Ne yaşım dindi ne acım,
En sonunda sarı saçım
Yoldum gurbette gurbette.
Günden güne hep sarardım.
Felekten çare umardım.
Neden vuslat yok, sorardım?
Bildim gurbette gurbette.
Hasretim ÇORUM iline,
Doymadım yârin diline,
Derdigi beyaz gülüne,
Daldım gurbette gurbette.
Dayanmıyor gayrı canım,
Hasrete çıkar her tan’ım,
Kurudu damarda kanım,
Öldüm gurbette gurbette.
Sabırla dişi sıkandım.
Şiir yüreği yakandım.
Gözyaşıyla hep yıkandım.
Sildim gurbette gurbette.
Sevda Doğan Karakaş
(Memleket hasreti çeken tüm yüreklere armağanımdır)
Sevda Doğan Karakaş 2Kayıt Tarihi : 2.6.2021 14:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!