Elden Ne Gelir Şiiri - Hakan Alparslan

Hey gidi koca çınar gölgene kim hasretlik bıraktı da gitti,
Sen olmadan gölgen öksüz kaldı sanki;
Gölgende kapılmış bu ömürlük;
Yine açıkta kaldık desene.
Boş ver savrulup gideyim yine,
Toz duman göz yaşlarıma karışsın,
Bırak elleme.
Hani bir ara sen vardın,
Hayat bir yanda hıçkırsa bile ne de olsa gülen yanımdın.
Olmaman o kadar da acıtmıyor, sadece hissetmiyorum,
Yaşamak ne demek bir ara anlatırsın diye umardım.
Kanatların altında göremedim ki bu güne kadar,
Sana yaşamayı anlatayım.
Öyle çaresiz kalayım birazda bırak.
Bırak değerin gökyüzüyle yarışsın.
Yağmurlar yağmasın artık.
Ayazda üşümek istiyorum.
Yatak döşek bir ömür işte bu.
Ama sen yoksun,
Söyle, bana ıhlamurumu kim yapsın...

Sis kapladı buraları belki göremiyorsundur, dinle tasvirim senle sınırlı.
Üşüten bir hayat içinde sarıp sarmalamışım çaresizliğimle vücudumu.
Nefes alsam nem gibi yapış yapış gözlerim.
Yağmurlar eksik buralarda, bereketim sende kalmış desene.
Yürürken önümü göremiyorum artık.
Israr etme, dikkat de etmicem artık.
Kimin için söylesene.
Yıldızları beraber saymışlığımız hatrını saysam,
Bir de alacakaranlık akşamlarda, nefeslerimizde ki matemi.
Oy benim dertli yanım,
Nice mekanlarda saklandın.
Bulamam, arayamam da bilirsin.
Kimi zaman hatıraların bıraktığın yerde kalmıyor biliyor musun,
Hani sen kokan patiklerin,
Bağrıma sarmadan uyuyamıyorum.
Yüzüğün boynumda asılı,
Kaderlerimizi birbirine bağladım,
Hayat bu beklentiler farklı ama yaşattığı çok acı.
Ben sana aşklarımı anlatmayı özledim,
En güzel şiirlerimi sana okumayı ya da.
Bak görüyor musun,
Söylesene ben senin şiirlerini kime okuyayım...

Gün geçti gözlerim görmez oldu artık,
Ne soğuk işliyor benliğime
Ne de hissedebiliyorum artık,
Sen uzaklardan tebessüm et yine,
Yine de tebessüm et işte.
Bildiğin koca çınar yok artık.
Gölgesi hasretinle kaplı.
Kendisi yanında olmalı
Benim yerime sığın olur mu?
Olsun çaresiz kalmaksa,
Çaresizim işte, elden ne gelir....

Hakan ALPARSLAN
(08.12.2003)