Elden Gider(terbî) Şiiri - İbrahim Kiraz

Sakîyâ mey virki bir gün lâlezâr elden gider,
Çün iner fasl-ı hazân bağü behâr elden gider,
Bahçemizden aldığın güller naçâr elden gider,
Sevmeden döktün su tutmazsan medâr elden gider.

Her niçe zühd ü salâha mâl olur hâtırım,
Gördüğümce ol nigârı ihtiyar elden gider,
Gözlerin bakmaz helal bakmaz o gözler güzele,
Yanmadan yanmak budur gördün mü yanâr elden gider.

Şöyle hâk oldum ki âh itmege havf eyler gönül,
Lâ cerem bâd-ı sabâ ile gubân elden gider,
Can verir hissetmeden bir gün geçirsem can kuşum,
Ol Simurgdur sevdiğim Server diyâr elden gider.

Gırre olma dilberâ hüsnü cemâle kıl vefâ,
Bâki kalmaz kimseye nakş u nigâr elden gider,
Mâzi istikbal ölen gençler güzeller doldurur,
Ser verin sır ver desen Nakşî âr elden gider.

Yâr içün ağyâr ile merdâne ceng itsem gerek,
İt gibi murdâr rakîp ölmezse yâr elden gider,
El ayak yetmez, kanat uçmaz gönül yanmaz ise,
Gönlü yanmış bir kimeskin bul şedâr elden gider.