Elden Gider Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Yaşlanırken gün gelir gurbette yâr elden gider
‘İrüşür fasl-ı hazân bâg u bahâr elden gider’ (1)

Cedd ölür evlat doğar mahdud ömür böyle biter
Şems batar leyâl gelir birden nehâr elden gider

Gam, keder, günlük geçimle ihtiyarlık bir yana
Hastalık baş gösterir, derhal karâr elden gider

Tarlalar, bağlar gider amma asıl gerçek kalan
Bir karış toprak yeter, sanma mezâr elden gider

Bunca yıldır durmadan zevk eyledin Mehmet Fatin
Bâki kalmaz kimseye, mürg-i hezâr elden gider

(1) Sultan Fatih Mehmet II (Avnî) nin gazelinden
Cedd = dede, büyük baba
Şems = güneş
Leyâl = geceler
Nehâr = günler
Karâr = dinlenme, rahat
Mürg-i hezâr = bülbül kuşu

Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . / / / . /

Gazel

Sâkiyâ mey sun ki bir gün lâlezâr elden gider
İrüşür fasl-ı hazân bâg u bahâr elden gider

Her nice zühd ü salahâ mâil olur hâtırum
Gördüğümce ol nigârı ihtiyâr elden gider

Şöyle hâk oldum ki âh itmeğe havf eyler gönül
Lâ cerem bâd-ı sabâ ile gubâr elden gider

Gırra olma dilberâ hüsn ü cemâle kıl vefâ
Baki kalmaz kimseye nakş u nigâr elden gider

Yâr içün ağyâr ile merdâne cenk itsem gerek
İt gibi murdar rakip ölmezse yâr elden gider

Sultan Fatih Mehmet II (Avnî) 1481