*Eldem Dostum Ahmet D.İçin

Kayıtsız ismin dolanır.Belli belirsiz,biraz içten,biraz cılız,biraz da “SEN”! Hem gülerken sevincime ortak,ya ki üşüdüğümde kapı ardında yanımdaki.Bir kelimeyle ifade edilmeye çalışılan ama zaten baştan galip bir tabir.Adı belki Ahmet,belki Gülşah.Ya da ne bileyim Yunus,Songül,Yelda. Önemli olan hepsinin tarafımdan bilerek ve isteyerek DOST ortak parantezinde bir araya getirilmesi,”TEK” ifadesi.Dost demek istendik sözlerle gururumuzu okşayan,isteğe bağlı yanımızdalığıyla bize hareket serbestisi sağlayan,gel gitlerde nefessiz kalan misale tamamen ters.Güneşin yakıcı harında da şemsiyesi hazır bekleyen,ünlemeden; sağanak yağmurun ortasında bitişen sırtımıza,ellerimizden biz el vermeden tutabilen,dokunabilen bazen yüreğimize eski türk filmi hissiyatında,açabilen kapılarını umarsızca belki gecenin en zifir vakti,tüm ağırlığınca yüklenebilen ve mümkünse yıkabilen engel teşkil edebilecek tüm duvarları,çözebilen tek selamıyla en çoğul SİZ-BİZ leri,eksik ve yanlış yaşanmışlığını hakkıyla yüklenebilen ve yaşama sırası gelmemişleri senle süsleyebilen…Yapılacak ve beraber ömre katılacak öyle çok güzellik var ki; BEN olarak taşıması zor ama birinci çoğul haliyle her mevsim değişikliğinde omuz omuza en unutulmayası.Yanlışların üzerine bir çizik atmak yerine beraber silebilmek ve neticesinde yan yana en güzel görülebilecek BİZ’ce hazırlanmış yediveren bir hayat tablosu.Bezek yerine ister ellerini kullan,ister gözlerini.Her haliyle bir ışık oyunu.Başrolü beraber paylaşırken bu sahnede “SEN”le yer almaktan mutluyum,en güzel DOSTUM! ...

(Mart 2005) (Aylin Ayla Selçukoğlu) '