Elde Var Sıfır Şiiri - Mehmet Ali Selamoğlu

Hayallerle yola çıktım, umut cebimdeydi,
Gözlerimde yıldızlar, yollar önümdeydi.
Koştum, düştüm, kalktım, pes etmedim asla,
Ama sonunda baktım, elde var sıfır

Sözler rüzgâra karıştı, duyan olmadı,
Bekledim, bekledim, güneş doğmadı.
Kelimeler kifayetsiz, yollar dilsiz kaldı,
Son hesabı da yaptım, yine elde var sıfır

Uğruna düşler kurduğum yollar buz tuttu,
Zaman, avuçlarımdan kum gibi kaydı.
Düşler mi yanıldı, yoksa yollar mı aldattı?
Ve fısıldadım sessizce, elde var sıfır.

Bir gölge gibi yürüdüm, sokağın sonuna,
Sessizlik içimi sardı, düştüm bir boşluğa.
Aradım, sordum, sessizlik karıştı cevaba
Ve fısıldadı kader, elde var sıfır

Belki de sıfır, başlangıçların en safıydı,
Sil baştan çizilen yolların ilk rakamıydı.
Düşmek öğretiyor, insana ayağa kalkmayı
Her sıfır bir dersmiş, öğreniyoruz hayatı,
Beklerken sonsuzluğa gözlerimizi kapamayı.