Elde Var Sıfır Şiiri - Onur Aldemir 2

Derin sularda bir yol çizmişler,
Ama yüzmeyi öğretmemişler.
Vahası olmayan çöllere gönderip,
Bir kar tanesi aramayı diretmişler.
Karanlık gecelere güneş gibi doğmamızı,
Pusulasız okyanusta yön bulmamızı istemişler.

Sanki emeklemeye çalışan bebeğe,
Koşarsan yolunu bulursun demişler.
Eldekiyle yetinmeyi öğüt etmiş,
Elde kalan sıfırla yaşamayı öğretememişler.

Kusursuz yaşamayı dikte etmişler,
Ancak kusurlarla yaş aldığımızı görememişler.
Bilememişler, her şeyi bilmişler,
Görememişler, bir bizi kör ilan etmişler.

Oysa kimse göremedi bizim gibi,
Bakamadı, hislerine boyun eğdi.
Elde var sıfır, haydi buyurun,
Sıfırla yaşamayı değil, bana sıfırı unutturun.

Çok yoruldum kendimi tekrarlamaktan,
Her gün aynaya bakıp ruhumu aramaktan.
Bana ruhumu geri verin,
Kaybettiğim hislerimi çabuk gönderin.

Sona geliyoruz her geçen gün biraz daha,
Yaklaşıyoruz bizi bekleyen o sonsuz karanlığa.
Lütfen biri artık dur desin,
Onur, sen tekrar gülmelisin.