Elde Var Sıfır Şiiri - Can Polat Teker

Hep sen çıkıyorsun karşıma
Olsa da gitmelerim kaçarcasına
Alıp başımı öylece bahtımdan
Sarmaşıklar gibi örter yalnızlığımı hasretin
Delice esse de rüzgar
İzin yok akamazın gözlerimden
Damla damla dolsan da hüzünlerle
Ufukların kızılıdır akşam güneşinde
Sensizliği katan sensizliğe
Değil dayanılır şey değil gözlerin
Hâyal meyal gelse de
Elde var sıfır.

Hep sen çıkıyorsun karşıma
Ne zaman uzaklara dalsa gözlerim
Apansız doluyor hasretin
Kaçırsam da bakışlarımı virane
Sen oluyorsun sensizliğin olduğu her yerde
Boşalan kadehler gibi
Bittikçe doluyorsun sarhoş yüreğime
Dertlerimin en güzeli sen
Kovsam da gidemezsin artık
Ne çare mıh gibi çakılmış ya gözlerin gözlerime
-elde var sıfır.

Düşlerin kucağında uyumasın
istemem sevdam
Ya bu gözlere ne demeli
Gözler senin mi yeyip bitiren beni
Bu sımsıcak senin ellerin mi tutan
Hiç bırakmayan ellerini
Ah yok mu o sensizlik
Her geçen gün daha bir yaklaştıran Azrail’i
Çıldırmak işten bile değil
Sonuç elde var sıfır.