Geceleri uyumadan önce geceleri uyutmadan..
Fecir vaktinde doğan güneşi izlemek umut vermedi bana..
Ya da râm olup dökülen yaprakların,bahar gelince yeniden açması.
Yıllar geçip gidiyor,
Ömür,
Sona dem vuruyor!
Ve ben...
Odamdaki aynada izliyorum yaşlandığımı..
Ruhun yakarışlarını..
Denizlerin dalgasında görüyorum kaybettiklerimi,gökyüzüne bakarak görüyorum kazandıklarımı.
Hani derler ya!
Kiminin duası,kiminin cefâsı diye...
Tek bilemediğim..
Yıllardır üstümdeki bu kasvet..
Kimin bedduası?
Kayıt Tarihi : 28.12.2017 19:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!