Ne şarkılar kaldı geride, Ne de o piyanist güzel kız..
Hiç bir şey değil eskisi gibi artık,
Ah şu bulutlar..
Bu deniz, Hava, Toprak ve Tüm şehir
Seni benden çalabilecek kadar, cüretkar bir hırsız.
Ben, güzel kız.. evet ben..
O resimde ki, şarkılar yazmana sebep olan adam
Sen ki, uzak diyarlarda beni,
Yıllarca şarkılara mahkum bırakan..
Söyle.. durma söyle..
Hayalini anımsatan o göl kenarında durma öyle
Bir sözün varsa şayet, Notaların esaretinde söyle
Uzakta değil kadın.. gözlerime bakarak, yanımda, karşımda söyle
Hayalini yaşatacak değil, varlığını anımsatacak şekilde söyle..
İhanetin müzikali varsa şayet..
Ritimle söyle, Duygu ile söyle
Söyle ki kavuşsun ruhum, bu düşünce mahkumiyetinde
Heyecanlı bir özgürlüğe..
Ve söyle ki,
Ne ben bu şehre gelmiş olayım,
Nede sen beni görmüş ol.
Bir tek, utancımız kalsın geriye..
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 01:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Cat](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/11/elde-var-huzun-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!