Sen,sendeki sevgiyi katlarıyla çarpıp ona sunuyorsan hiç çıkarsız ve O, senin üzerinde bölme işlemi yapıp sıfırı elde etmeyi amaçlıyorsa sürekli hesapsız,hadi durma ondan önce davran yap çıkarma işlemini düşünmeden.Koca bir sıfır olmak istemiyorsan bir bütünken,küsüratları çıkar ve elde kalan 'bir' ile yelken aç yeniliklere...
Unutma ki değerin karşındakinin seni görebildiği kadar.Öyle küçümseme kendini...O seni bölüp, önce kendindeki,sonra insanların gözündeki değerini sıfıra indirmeden,çıkart onu hayatından...Unutmaki ki,o işlemini senden önce gerçekleştirip senden koca bir sıfır elde ederse,ondan sonra karşına çıkacak insana sevgini,hayallerini,umutlarını,geleceğini ve tüm benliğini katlarıyla çarpıp versen de,yine sonuç sıfır olacaktır...Kimse senden önemli değil ve kimse vazgeçilmez de değil.Saplantılarından kurtul ki,umutsuzluklar bataklığına saplanıp kalmayasın...
Ateşle deva bulan gönül,bilmez suyun faydasını,
Alışmıştır yanmaya acıtsa da canını.
Dilin değildir gönlünün sözcüsü,
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta