Elde Sevgi Kalır Şiiri - Ömer Dengiz

Elde Sevgi Kalır
Zaman bir ince yol, duman gibidir.
Yükselir yaylaya selleri kalır.
Hasreti çekenler, gerçek delidir,
Mecnuna özenir, külleri kalır….

Solmazsa gönlümün çiçeği solmaz,
Sevda kazanında kaynayan ölmez.
Mevla’ya yönelen asla boş dönmez,
Aşığa sermaye halleri kalır…

Öteler bizleri çeken bir tılsım,
Vardıkça kıyıya boşalır rıhtım,
Ömür peteğini durmadan ördün,
Kalırsa geriye balları kalır…

Ömer kâra geçtin diye sevinme,
Ambarlar doluyor sanıp avunma,
Yoksula sırt dönüp sonra dövünme,
Dökülür yaprağın dalları kalır…