Elde kaldı dal bana Şiiri - Ali Uzun

Dost bildiğim ayırdılar aralar,
Her elim attığım kaldı dal bana
Kapanmıyor yüreğimde yaralar,
Zehir zıkkım oldu kaymak, bal bana.

Hayatım girdapta dönerken çarka,
Parça, parça oldum yok iken arka,
Yıllarca köleyim bozuk bir ırka,
Yürüttüler yokuş, yokuş yol bana.

Çıkmazdayım arar oldum bir çıkış,
Sılama varmaya önüm sarp yokuş,
Kar yağar yollara mevsim kara kış,
Çekemem bu derdi sızı zor bana.

Çok yeltendim gitmek için ileri,
Her hamlede biri çekiyor geri,
Tersine dön derdi çarkın tekeri,
Fırsatçıya kaymak yangın, kül bana.

Düzeliyor derken işler bozuldu,
Tükendi çareler ömür azaldı,
Kimiler, ev, para, kimi kaz aldı,
Düştü boran ile kar, kış, yel bana.

Avrupa’ya geldim sevinemedim,
Avunmak istedim avunamadım,
Haklıyken hakkımı savunamadım,
Ali Uzun’um der kötü hal bana.