Geçmişin sandığını açtığımızda anılarımızın buğusu yükselir. Eskidiğinde bugünü o sandığa özenle yerleştirelim. Güve bulaşmasın, kokacaksa naftalin koksun, yarına ulaşsın da...
mahalle arkasında giden
ince toprak yollara
gömüldü cevizim;
kaybolup gitti
bindiğim söğüt dalıyla
'aynı kadınla iki kez
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
Devamını Oku
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
Doyuran, mutluluk veren, insanı çocukluk anılarına götüren başarılı, çok çok başarılı dizeler. Bir an düşünüyorum: Var mıdır o yılları anımsamayan, o yıllardan cebinde anıları saklı kalmayan. Yaşam ne garip Tanrım; kopuk kopuk sanıyoruz zamanı, oysa her anımızda bir çizgi, bir kare, yakamıza sinen bir koku... Neyimiz varsa eski - yeni, bizimle gidiyor, insan olduğumuza geçmişi anımsamak yetiyor. Ellerinize sağlık. Beni geçmiş çocukluk günlerime götüren dizelere adeta can simidi gibi sarıldım....
Şairin yüreğine ve kalemine sağlık bazen insanın içindeki coşku seline kapılıp da çocukluğunu yaşama arzusunu duygularını hala bir yanımızın çocuk olmasını bu çocukluğumuzu sevinçle haykırmamızı içimizde şahlanan büyük dalgalar gibi bir yerlerden aşmak içimizdeki çocukla coşup haykırmak isteriz okurken insanı yormayan ve duyguların yalın ifadesi ile anlamlı bir şiir olmuş tebrikler.Saygı ve sevgilerimle.+.+
Çocukluğundan güzel anıları çıkarıp paylaşan insanlar bence en şanslı insanlardır... kaleminize sağlık.
Hiç olacak iş mi?
Hangi çocuk var ki telden çemberinin ardına düşüp keşfetmemiş, nasıl döner gün ardına?
Uçurtmasıyla gökyüzünün arasına giren 'rüzgar nereden eser', hangi güç kaldırır hayallerini yıldızlara kadar?
Ve o çocuk, nasıl kopar dününden? Bastığı izlerden yarına ne kalacak, kimler gelip, kimler geçecek üstünden, 'Vatanım' dediği topraklar hangi acılarla yoğrulmuş, nasıl anlamayacak 'çamura saplanan cevizini' bulup, soyarken...
İyi ki yazmışım.. 'Yarına dünden gelinir...' Ve işte doğrulayan bir şiir daha...
Olağanüstü güzellikteydi şiirin Osman Bey, Kardeşim... Gönülden kutluyorum...
Yarına ulaşsın diye naftalin kokulu sandığa bugün sakladığımız elde kalanlar.., yarınlarda günün özlemi olacaklar ne yazık ki.....Ve içimizde büyümesi gereken çocuk da o sandığın içinde o özlemle beraber büyüyecek. Ancak bu kadarına izin veriliyor çünkü...
Güzel ve anlamlı çalışmanızı kutluyorum sayın Osman Aktaş...
çizgisiz yollarda
bir ağaç görsem
meyvesi acı içinde
benim mi yoksa
diye sorarım;
kırar kabuğunu
zarlarını soyar
ellerimi koklarım. ---Hocam muhteşem bir şiirinizi beğeniyle okudum kutluyorum saygılar sunuyorum .
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta