Yıllar öncesinin hayalindeyim
O günlerden bir çift elagöz kaldı.
Şimdi uzaklarda el elindeyim,
Önceden verilmiş tatlı söz kaldı.
Sinemi yakarım kalbinde yoksam
Gözlerim yaşarır sel olup aksam
Yüreğim coşardı yüzüne baksam
Düşleri süsleyen, masum yüz kaldı
Beni benden aldın ey gonca gülüm
Susturdun dilleri ötmez bülbülüm
Bir gün bu bedeni yok etse ölüm
Senden ayrılmayan ölmez öz kaldı.
Ruhumuz kapılmış hayat seline
Yaşamak türküsü düşümüş diline
Ben ise uzattım elim eline
El ele tutuşmak için az kaldı.
Ne oldu da zaman açtı arayı?
Yaşamın içinde bozdu sırayı
Zaman küllendirdi açık yarayı
Durmuş oğlu elde hangi koz kaldı?
Kayıt Tarihi : 23.1.2023 00:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/23/elde-hangi-koz-kaldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!