Dört minarenin dibinde,
Önce sana değdi kalleş kurşun
sonra cana,
Sonra, evimize ateş düştü
kafesteki kuşumuz öldü
özgürlük diye direten dilimiz lal oldu
barış elçi'siydin oysa sen
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta