Elçi Şiiri - Ercan Keskin

De ki yare sensizlik kor düşürmüş gönlüne
Dilinde şiir çıkmış senle dünya derdine
Türküler tutturmuş ,aşk ne eydedin beni diye
Yunus’un dergâhından esin kaynağı bulmuş
Beratını almaya gel gör ki mahsar olmuş
Hak yolunda, hakikat sinesinde sevgiyle

Elçiye zeval olmaz ne olur anla beni
Söyle o sevgiliye açılsın sır perdesi
Tekmil hazırmış feda etmeye her şeyini
Bulamadığı aşkmış umudu gailesi

Nasıl bir erdemdir o sevmek, aşkı istemek
Kudretine inanmak öyle peşinden gitmek
Yalansız riyasız beyaz bir sayfa açmak
Masumane duyguyla mutluluğu aramak

Bu doğanın kendini tamamlama isteği
Yapbozun parçasını tümleyen yolda bulmak
Benzer özellikler ve benzer davranışlarla
Yeni bir dünya yeni bir evren yaratmak

Ara beni yar sor beni ne haldeyim gör beni
Varlığını hissettiğim ilk günden beri
Bende anlatılmaz bir yaşama sevinci
Kelimeler kifayetsiz her şey tekrar gibi

İşte aşk böyle bir şey ,farklı boyuttasın
Sanki ayakların yerden kesilir birden
Duygu selinde bir anofora kapılırsın
Her şey öncesi ve sonrasıyladır sevgiden
,
Böyle büyük aşkların vasiyeti olmalı
Elçiye zeval olmaz iletiver ne olur
Bu aşkı yaşamadan bir gün ölürsem eğer
Yaşamış gibi bahtiyar hissederim kendimi

Çünkü hissetmek yaşamaktan önce gelir ki
Bu dünyada dürüstçe sevdiysen ve kimseyi
Aşkla incitmediysen, hesabını verdiysen
Yaşanmış yaşanmamış hiç farketmez demektir