Karıncalara yuva olan kabanın sesi
Ayyuklardan voltamıza elçi gönderdi.
Hoş, güzel ama yine zeval.
Âdet koltuğuna oturdu.
Rehaveti tuzdan daha beter.
Bizim bağda çalmayan zil
Bize tuz bastırdı elçiyle.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta