bir geleceğin var
herşeyin
gögüs kafesi büyür
ben elverdim
vücuduma bile bağlı değilim...
gelir geçer zamanların devranında
bir kum zerresi kadar somut değilim
olmadım...
fikri sabit
vicdanı sabit
zabit bir nesil
neresinden baksan
çamur içinde sür gitmiyor!
uzat kulağını
soruyorum
bir zerre sebesiz
havalanır mı temmeniniyle...
evren sukutta
varlık bulmuştur
onu anlamakla mükellef
anlatmakla anlamlı
kurak tarlakafalılar
zehrini salıyor dilerinden
ve zaman ona işliyor
damar silik, kan buruk
gördüm
silik damar...
Kayıt Tarihi : 5.3.2008 15:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Balkonsuz çocuklara ve Sezai KARAKOÇ'a ithaf edilmiştir...
![Fahri Fıratoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/05/elbruz.jpg)
zehrini salıyor dilerinden
kutlarım efendim harika bir şiir okudum. kuru tarla kafalılar benzetmesine bayıldım. saygılar
TÜM YORUMLAR (1)