Binboğa’da konup göçsek,
Yaylasından sular içsek.
Güzelinden güzel seçsek,
Elbistan’ın ovasında.
Sardı Barit’in gülleri,
Hasretten içim eridi.
Gönül çiçeğim var idi,
Elbistan’ın ovasında.
Afşin’imin Beyceğizi,
Ele sarıldı çeyizi.
Ayırdılar ikimizi,
Elbistan’ın ovasında.
Yaz ortası kışı çıktı,
Kuşlar yuvasını yıktı.
Nilüfer canından bıktı,
Elbistan’ın ovasında.
Coşkun akar Hurman çayı,
Haram ettiler sılayı,
Çok gerildi gönül yayı,
Elbistan’ın ovasında.
Eridi Dikmen’in karı,
Afşin’de gönül ayarı,
Yârim petek Eyüp arı,
Elbistan’ın ovasında.
Eyüp Şahan
Ankara 2.7.2002
Kayıt Tarihi : 16.1.2013 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyup Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/16/elbistan-in-ovasinda-iki-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!