Elbisen Olmak İstemek Şiiri - Mustafa Köklü

Gardırop kadar karanlığız şimdi
Ayrı kalmamak için ne yaptıysak
Bir türlü yaklaşmak, o kadar incelmedi
Şapka mı gördüm bir göz alıcı takı hani?
Bu kez fular mı demeli bilmem hangisi?
En çok diyebilmek için bir tutam ayırabilmeli
Yok, yok olmaz, yerli yerinde her biri
Oy bir de sıcacık ya mis kokan tenin
Şimdi aklıma geldi, elbisen olmalıyız biz senin

Dün başka, bugün başka; yarın…
Zırt pırt değiştirilmeden diyorum, hani…
Müptelanız zaten bayağıdan beri
Bir daha, bir daha alışmak, eskitirse beni?
Bulamayız belki, yakıştırıp giyecek birini
Yıkanırken de çıkarma lütfen, ıslansakta…
Rahatız biz senle yakın, böyle çok iyi
Sabah, öğle, akşam, spor, yatak, değiştirdin; bu çok!
Neyse ki şimdi yorgunsun, biraz uyuyorsun
Yarın, konuşacağım aniden bir yerden
Diyeceğim:

İşte sana deli gömleğinim,
Üşüyorum manyak, giy beni!

Sevda Dulu adlı kitabımdan alıntıdır