Elbiseler Bal Taşı Kimi Firuze

Bu dünyanın ufuklarında senin adın yazılı,
Ufuklar uzak sayılmaz, sen uzak değilsin bana ,
Şafakta tan vakti seherde çıkalım gezintilere , ,
Beliki sana verdiğim çiçekler gelir hayalimize
Siluetinden okunuyor cemalin, çehren,
Bir mektup yaz, hemen okumak en büyük arzum,
Yadigarsın yar ,,Sen kudreti ilahiden
Belki saklandığı yerden, bir hayat gülüyor bize
Buna inanıyorum,ben ufuklara bakıyorum,
Fırsatım olursa , başka ufuklara da, nasip olursa,,
Kimler içer bilemem Kevserden, bir damla bulursa?,,
Semanın rengi düşer, dünyanın her gece , tan vakti düze ,
Bu taraflarda sabah, siyahi bulutlarla örtülü gelir
Bazen bir yerde dinlenir yahut , irkilir,
Neden rüyalar sinerek geliyor bulutlar dağılırken,
Neden terketmiyor mehtap .çehresini sabah gündüze?,
Bir hayal denizine yine dalıyorum,,
Pınar duırurken, suyu ummandan neden alıyorum?,
Sanki dön yine dönerken her yer dönemeç,
Neden bahar yerine, çöller düşüyor hissemize ?,
Yaşamasam ayazları kırılsa buzlar yaz olsa mevsim,
Yine gelecek gecelere, yine rüya diyeceğiz,
Kimileri varki aynalara koşarken, kendini görmeye ,
Fistanlar kiminde rengi bal taşı bir çiçek, , kimi firuze,
Sanki taş olmuş hayatın ezelden, biyonik yanı,
Nezaman geçecek derken mevsim dönerken güze,
Biran sonra saz telinde kıvrak havalar dinlenirken,
Şadolsun alem, dönmesin sevinçler, kederimize ,
Her tonu renklerin, kırda bayırda her güne el verir ,
Belkide yolumuza, sevinçlerin işlendiği halı serilir
O yollar uzıun olur belki, dursam,, biraz dinlensem ?
Seni bekliyorum çabuk gel çıkalım bir düze...
Enver Ünver