Takımyıldızlı yolda seyahat etmekten mutluyum
Gülen yüzlü dairem, davetkar uzun yolun susuz toprağına uğurluyor.
Benimle geliyor zihnimdeki büyükler, küçükler, arada kalmış belirsizlikler.
İş dediğin aş, aş dediğin yolmuş.
Yaşam dediğin yolun sonuymuş.
Üstümdeki roller, elbise dolabı gibi hazırlıyor yoluma.
Kaç kişilik oyuncuyum ben?
Hepsi ayrı muzdarip yoğunluğumdan.
Bineceğim araca göre rolümü alıyorum.
Bazen dost, bazen eş , bazen aşk, çoğu zaman çocuk.
Yürümekten kucağa alınmak isteyen ayaklarım ağrıyor.
Rollerden kurtulmak imkansız,
başarısız bitirmek amacımla alakasız.
Bitmeyen telefonlar, raporlar günü bitirmek için mi, şansı yakalamak için mi?
Kahverengi yola sürükleyen motivasyon dolu nedenlerim sevgidir.
Yetişmek umuduyla gidiyorum ben de,
Arabaların arasından hayat direksiyonu şoförlerinin hikayesini dinlemişcesine duracağım yere geldim
Kayıt Tarihi : 11.6.2022 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
