Elbise Şiiri - Serkan Gebel

Aslında herkes aynı,
Sadece elbiseler farklı,
Yakışıklı ve güzel markalı,
Soy bedeni üzerinden ne kaldı.

Beden bir elbise, ruhun kabı,
Sorsan en mükemmeli elde olanı,
Geçici sahipleriyiz, idrak etmez kıt aklı,
Cazibeyi sınırsız kullanır, onurdan ne kaldı.

Kişi ruhtur gerisi ahmak tavlayanı,
Ölçü aynı kefende, kimin ki daha alımlı,
Edeptir aslolan gerisi tatmin olmanın aracı,
Ahiretten endişesiz ilah kesilir, kulluktan ne kaldı.

Nefs bu,isyana sürükler zayıf olanları,
İnsan içinde ayrı bir varlık, kullanır arzuları,
Ehlileştirmek zor, sanırsın beden onun vatanı
Ben toprağım, çamur değil, düşün geriye ne kaldı.