Elbise Şiiri - Ömer Bozdoğan

Evet, terk ederim, terk edersin,
Biliyorum sen her şeyi edersin.
Bu bir seçenek ise yapalım hesabını,
Sonuç olumsuz ise anmayalım adını.
Bir şey söyleyeyim sana gerçek olan,
Bir fidan düşün, küçücüktür ilk önce.
Toprağa dikilir, büyür beslendikçe.
Besini kuvvetli ise gelişir de gelişir,
Bir zaman sonra kocaman ağaç olur.
Meyveler verir, doyurur çevresini,
Siz o ağacın kesseniz dallarını,
Yine o kökte büyüktür, küçülmez.
Bir bebek düşün, minicik bir yavrucak,
Fidan gibi büyür gözümüzün önünde.
Bir zaman sonra giydirdiğiniz elbise,
Dar gelmeye başlar, olmaz bedene.
Mecbursunuz almaya yeni bir elbise,
Ya da besin vermeyin, büyümesin bebek,
O zaman dar gelmeyecektir elbise.
Sen çok büyümüşsün, olmaz eski elbise,
Çaresiz, alacağız sana yeni elbise.
Öyle olmalı ki bu elbise,
Sen büyüdükçe dar gelmeye elbise,
Büyüdükçe büyüyen bir elbise,
Biliyorum sen hep aynı renk de giyemezsin,
Öyle olmalı ki renkten renge giren elbise.
Sen hep aynı modeli de giyemezsin,
İsteyince her modele dönen elbise.
Sen eskiyi de sevmezsin,
Sana mutlak gerekli eskimeyen elbise.