Elbette Unutamazsın! Şiiri - Mustafa Ceylan

Unutamazsın, gözlerimin rengini
Unutamazsın, hiç bitmeyen sevgimi
Unutamazsın çılgın buselerimi
Unutamazsın canım, unutamazsın.

Beni görürsün, baktığın her bir yerde
Beni sorarsın zifiri gecelerde,
Beni sararsın efsunlu seherlerde
Dayanamazsın canım, bırakamazsın.

Duyarsın tatlım, sesimin yankısını
Söylersin balım, aşkımın şarkısını
Ararsın gülüm, tenimin kokusunu
İnandım, gülü bile koklayamazsın.

Asla ağlatmam, ben seni üzemem ki
Yalan dünyada eğlenip gezemem ki
Nidem yazıdır, yeniden yazamam ki?
Yazılmışım; el yerine koyamazsın.

Sevdim delice; Tanrı’ m buna şahitsin!
Neden diyorsun:“Istırap burda bitsin? ”
Bilmiyor musun yalnız bana aitsin?
Ben saklasam bile, sen saklayamazsın.

Unutma beni, unutma ellerimi
Unutmam seni, o kahve gözlerini
Bahar gülüşlüm koklasam her yerini
Elbet unutamam; unutamazsın.
Unutamazsın canım, unutamazsın...