Elbette Sevecek İnsan

Elbette sevecek
Sevecek insan
Yoksa biter mi bunca dertleri dünyanın
Dindirir mi bu yarayı
Diner mi bu kalp ağrısı
Elbette sevecek insan
İnsanları

İsterse
Kapasınlar tüm gözleri
Yumsunlar elleri
Kessinler dizleri
Yedi kat yer dibine kazsınlar mapushaneleri
Yine sevecek insan
İnsanları
Eskisi gibi

Elbette bakacak gözler yeryüzüne
Yağmura
Doluya
Kara
Uzun yollarda koştura, koştura
Nefes, nefes tüm yaşamında
Sevecek insan
İnsanları
İnsan olduğundan bu yana

İnsan
Sevecek ki insanları
İnsanlar
Ancak o zaman öğrenir insanlığı
Ve
Bu sevdayı
Asırlar söyledi bazı, bazı
Kara toprak bile anlayamadı
Kara bağrı defalarca dağlandı
Elbette sevecek insan insanları

İnsanlar yaratıldıklarından bu yana
Sevdalar
Sevdalar
Sevdalarla yaşadılar
Her dil
Ayrı, ayrı anlattı
Her nesil
Yeni, yeni sevdalarla yaşadı
Bir başka sevdiler
Bir başka sevdalandılar
Susuz çöller
Karlı dağlar
Esen yeller
Boyun eğdiler
Boyun eğdiler

Elbette sevecek insan
Bu gün
Dünden daha çok
Ve
Kavuşacak eller birbirine
Hasretler giderilecek böylece
Kenetlenecek gönüller birbirine
Hep ayni kelimeler söylenecek
Hep aynı türküler çağrılacak
Son bulacak ayrılıklar
Ayrıcalıklar
Bir başka akacak sular
Bir başka doğacak güneş yeryüzüne

İnsanlar
Sevecekler birbirlerini
Kaldıracaklar arlardaki engelleri
Kaldıracaklar tüm siperleri, kaleleri, surları
İnsanlığa
Acı veren demir perdeleri
Ve
Kaldıracaklar bu sömürü düzenlerini

İnsanlar
Sevecekler
Dağları, denizleri, çölleri
Gündüzleri, geceleri
Ve
Dört mevsimi
İnsanlar
Bir başka sevecekler bir birlerini